Συζητήσεις στην πλατεία Γαρδένιας - Ζωγράφου.

Στα πλαίσια της πολιτιστικής πρότασης που κάνουμε θα προσπαθήσουμε να παρακολουθούμε τα πολιτιστικά δρώμενα που στόχο έχουν να προτείνουν κάτι νέο, ενάντια στην αποχαύνωση και στο εφήμερο. Θεωρούμε οτι οι επιμορφωτικές συζητήσεις, τα σεμινάρια και οι εκδηλώσεις που οργανώνονται απο εμάς για εμάς είναι άμεσα συνδεδεμένες με αυτόν τον αγώνα. Στην προσπάθεια που κάνουμε για συντονισμό των αντιστάσεων στις γειτονιές της Αθήνας (και της Ελλάδας σε δεύτερο βήμα) και για να συζητήσουμε τα προβλήματα της γειτονιάς μας και να αναζητήσουμε λύσεις συλλογικά, θα παρουσιάζουμε προσπάθειες που γίνονται στις διάφορες γειτονιές της Αθήνας.

Φυσικά η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου αγωνίζεται και σε αυτό το επίπεδο στις γειτονιές του Περιστερίου με συζητήσεις, προβολές, γλέντια, μουσικές βραδιές και άλλα events που γίνονται και θα γίνονται στον χώρο του Στεκιού της, στην Σαρανταπόρου 74.

Ας δούμε τί λέει και ο Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος Πολιτισμού στην πλατεία Γαρδένιας για το εγχείρημά του.

Κάποτε υπήρχαν οι γειτονιές. Οι κάτοικοι έπαιζαν, συναντιόνταν, διασκέδαζαν, γλένταγαν, αγαπιόνταν. Ήρθαν οι καφετέριες, τα κλαμπ, η τηλεόραση. Σήμερα έχουμε κρίση και ακρίβεια και κλεινόμαστε όλο και περισσότερο στα σπίτια μας. Όλα μοιάζουν να οδηγούν σε αδιέξοδο. Για μας όμως αδιέξοδος είναι ο δρόμος του ατομισμού που οδηγεί στην μεγαλύτερη μοναξιά. Εμείς λέμε πως όλα πρέπει να γίνουν αλλιώς, να γίνουν ξανά συλλογικά. Δεν αναπολούμε τους παλιούς κόσμους. Φτιάχνουμε ένα νέο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, στις ανάγκες όλων των κατοίκων του Ζωγράφου. Ένα χώρο ελεύθερο για κάθε πολιτική άποψη και πολιτιστική έκφραση. Ένα χώρο όπου θα βρίσκονται και θα δημιουργούν εργαζόμενοι και άνεργοι, μετανάστες, γονείς, μαθητές και φοιτητές.


Πιστεύουμε πως δεν χρειαζόμαστε άλλη μια καφετέρια. Θέλουμε ένα μέρος όπου ο καθένας να έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τα ταλέντα του. Χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουμε για αυτό. Εδώ και ένα μήνα προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν τέτοιο Χώρο Πολιτισμού. Γλέντια, πάρτι, παιχνίδια για μικρούς, προβολές, εκδηλώσεις, συζητήσεις, θεατρικό παιχνίδι δίνουν ζωή στο εγκαταλελειμμένο πρώην Ίνφο Καφέ. Δυστυχώς όμως ο δήμαρχος έχει άλλη άποψη. Και αυτό επειδή το μόνο που μπορεί να ονειρευτεί είναι ένα «ωραίο Ζαχαροπλαστείο» που θα εκμεταλλεύεται κάποιος ιδιώτης. Ίσως το ξανακάνει εκλογικό του κέντρο. Όμως, και ας μην το ξεχνάμε αυτό, στον κόσμο που ζει ο δήμαρχος δεν γίνεται τίποτα χωρίς αντάλλαγμα. Ο τελευταίος ενοικιαστής άφησε πίσω του τόσα απλήρωτα νοίκια. Ποιος εγγυάται ότι ο επόμενος που θέλει να φέρει ο δήμαρχος δεν θα αφήσει και αυτός χρέη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στον δήμο μας.
Γιατί αυτοδιαχειριζόμενος χώρος;

Δεν θέλουμε αυτός ο χώρος να είναι στα χέρια ιδιώτη. Αλλά και στα χέρια του δήμου θα γίνει ένα ακόμη αποστειρωμένο «Πνευματικό Κέντρο», μακριά από τις ανάγκες των κατοίκων. Παλεύουμε ο Χώρος αυτός να ανήκει στους κατοίκους. Και ο μόνος τρόπος να διασφαλιστεί αυτό είναι να τον διαχειρίζονται οι ίδιοι οι κάτοικοι. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος ο χώρος να είναι ανοικτός. Ανοικτός σε όλους τους συλλόγους, τους φορείς, τις ομάδες, σε όλους όσους παίρνουν πρωτοβουλίες και αναλαμβάνουν την υλοποίηση κάθε ιδέας. Μόνο ένας τέτοιος χώρος μπορεί να δώσει ζωή στην πόλη, να μας αλλάξει, εμάς και την καθημερινότητά μας. Να αλλάξει, έστω και λίγο, τον κόσμο γύρω μας.

Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος Πολιτισμού στη πλ. Γαρδένιας.


Όλες οι εκδηλώσεις και τα μαθήματα πραγματοποιούνται χωρίς αντίτιμο.

Στο χώρο λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη, αίθουσα υπολογιστών, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο από τις 10 το πρωί ως 1 το βράδυ.

Να πληρώσει το κεφάλαιο για την δική του κρίση, όχι εμείς

Πόσο μελάνι έχει χυθεί το τελευταίο διάστημα και πόσος τηλεοπτικός χρόνος έχει καταναλωθεί για να αναλυθεί το αυτονόητο. Ένα εκμεταλλευτικό και αδηφάγο σύστημα έπεσε θύμα της ίδιας του της μανίας, της με κάθε μέσο και τρόπο δηλαδή επιδίωξης του κέρδους. Τα «καινοτόμα» χρηματοοικονομικά προϊόντα της διαβόητης «νέας οικονομίας» βρέθηκαν στο κενό συμπαρασύροντας μαζί τους τραπεζικούς κολοσσούς από κάθε μεριά του πλανήτη. Η κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι εδώ και ήρθε για να μείνει…
Πακτωλός δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων ρέει προς τους καταρρέοντες χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς από τις κυβερνήσεις του ανεπτυγμένου καπιταλισμού. Το «κακό» και «σπάταλο» για το σύστημα κράτος μεταμορφώθηκε στον μεγάλο σωτήρα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σε σανίδα σωτηρίας για τον κάθε «φουκαρά»(!) μεγαλοτραπεζίτη που βλέπει τα κολοσσιαία κέρδη που είχε ως τώρα να συρρικνώνονται.
Οι ίδιοι που εδώ και μια εικοσαετία αναφέρουν σε κάθε τόνο ότι πρέπει να επιταχυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ίδιοι που πρωτοστάτησαν σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο συρρίκνωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, έχουν ανάγει τις κρατικοποιήσεις και τις κρατικές ενισχύσεις στην απόλυτη συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης. Παρεμβάσεις βέβαια που δεν πρόκειται να δούμε σε εργοστάσια που κλείνουν και εκεί που ο κόσμος χάνει τις δουλειές του, αλλά στην ελίτ του χρηματοπιστωτικού τομέα, με μοναδικό σκοπό φυσικά τη διάσωση και αναζωογόνηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η θεοφοβούμενη κυβέρνηση της ΝΔ και οι εκκλησιαστικές μπίζνες
Στην Ελλάδα βέβαια έχουμε λιγότερους λόγους να φοβόμαστε τις συνέπειες της κρίσης αφού η κυβέρνηση της ΝΔ υλοποιεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που βασίζεται στο «ο θεός να βάλει το χέρι του», ασημώνοντας το εν λόγω χέρι με μεγάλα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας. Ζήσαμε τους «κουμπάρους», τα δομημένα ομόλογα, τα σκάνδαλα των υποκλοπών και της Siemens, τον Ζαχόπουλο, τον Παυλίδη, τον Βουλγαράκη και άλλους που έπονται. Ζούμε τη διαπλοκή του πολιτικού και οικονομικού συστήματος με τον σκοταδιστικό καπιταλισμό της εκκλησίας. Μάθαμε ότι οι πολιτικοί έχουν «πνευματικό» και οι μοναχοί επενδύσεις.
Η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ από την άλλη νομίζει ότι στερούμαστε μνήμης και πολιτικής αντίληψης. Η αλαζονεία της κυβέρνησης της ΝΔ δεν μας έκανε παρόλ’ αυτά να ξεχάσουμε την αλαζονεία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, το σκάνδαλο Πάχτα, το ασφαλιστικό του Γιαννίτση και του Ρέππα, τη σκληρή λιτότητα και το σύνολο των αντεργατικών ρυθμίσεων που έστρωσαν το έδαφος για την επίθεση που εξαπολύει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ακρίβεια και νέοι φόροι για τους εργαζόμενους, κρατικές ενισχύσεις και διευκολύνσεις για το κεφάλαιο
Αν και μας διασκεδάζει ο πανικός, ο διασυρμός και τα αστεία επιχειρήματα του κατά τα άλλα «σοβαρού» πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, εμείς τελικά, η εργαζόμενη πλειοψηφία, είμαστε που θα επωμιστούμε για άλλη μια φορά το οικονομικό βάρος της κρίσης και της ρεμούλας.
Η εκτίναξη της ανεργίας το τελευταίο διάστημα και οι στρατιές των αστέγων, είναι το προανάκρουσμα μιας ριζικής επιδείνωσης της θέσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας ως αποτέλεσμα της κρίσης.
Η οικονομική κρίση, πριν γίνει πρώτο θέμα στα κανάλια, ήταν το πρώτο θέμα στον οικογενειακό προϋπολογισμό κάθε εργαζόμενου. Η προκλητική ακρίβεια και κερδοσκοπία σε βάρος του εισοδήματός μας είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα το τελευταίο διάστημα. Την ίδια στιγμή που μας λένε ότι για λόγους «οικονομικής σταθερότητας» και «δημοσιονομικής προσαρμογής», όπως απαιτεί εξάλλου και η Ε.Ε., δεν μπορούν να μας δώσουν αυξήσεις, μας παίρνουν και την τελευταία δεκάρα μέσα από μια ανελέητη κούρσα ανόδου των τιμών. Το εργατικό εισόδημα εξανεμίζεται σε λίγες σακούλες σούπερ μάρκετ την ίδια στιγμή που δισεκατομμύρια ευρώ θα δοθούν (από τη φορολογία όλων μας) για να σωθεί το σύστημα που μας εκμεταλλεύεται με τον πιο βάναυσο τρόπο. Οι ίδιες τράπεζες που αμείλικτα πετούν στο δρόμο οποιονδήποτε δυσκολεύεται να εξοφλήσει τα χρέη του, απαιτούν κρατική ενίσχυση (πάλι από την φορολογία όλων μας) για να βγουν από τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει. Μας απειλούν μάλιστα ότι μπορεί να χαθούν οι καταθέσεις (για όσους έχουν) την ίδια στιγμή βέβαια που τα κάθε είδους δάνεια θα συνεχίσουν να υφίστανται.
Ίσως αυτό που αποκάλυψε η οικονομική κρίση τελικά, είναι το μέγεθος του πλούτου που βρίσκεται συσσωρευμένος σε ελάχιστα χέρια. Οι κυβερνήσεις βρήκαν σε μια νύχτα δισεκατομμύρια για να στηρίξουν το κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που ισχυρίζονταν ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την παιδεία, την υγεία, την περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση.
Από τη μία, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η Ολυμπιακή, ο ΟΤΕ, ο ΟΣΕ, τα λιμάνια και τα ναυπηγεία πρέπει να πουληθούν και να ιδιωτικοποιηθούν γιατί υποτίθεται ότι είναι ελλειμματικά και δεν μπορούν να σωθούν, ενώ από την άλλη εγγυάται τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος με πολλά δις ευρώ.

Να μετατρέψουμε την αγανάκτησή μας σε δύναμη ανατροπής

Καμιά επανάπαυση ή αναμονή. Στις συνθήκες αυτές, γίνεται πιο επείγον και πιο αναγκαίο, να αντισταθούμε, να πάρουμε την υπόθεση της ζωής στα χέρια μας. Οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να παγιδευτούμε σε μια αέναη εκλογολογία. Δεν είμαστε «δείγματα» των δημοσκοπήσεων και καταναλωτές των αναλύσεων των ΜΜΕ. Δεν περιμένουμε «να πέσει» ο Καραμανλής από τους Τατούληδες, ούτε περιμένουμε τις υποθετικά «καλύτερες ημέρες» που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ η την κυβερνητική «λύση αριστεράς» που προβάλει η επίσημη αριστερά.
Η πραγματική διέξοδος για την εργαζόμενη πλειοψηφία βρίσκεται στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής μας για μόνιμη δουλειά και δουλειά για όλους, με μισθούς που δεν θα θίγουν την αξιοπρέπεια μας ως εργαζόμενοι και θα μας επιτρέπουν να ζούμε από μια δουλειά. Σήμερα, έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα διεκδίκησης και αντίστασης, ανυπακοής και αγώνα, ρήξεων και ανατροπών, δημιουργικότητας και πράξης. Από ένα κίνημα που θα αγκαλιάζει κάθε στιγμή και κάθε πλευρά της ζωής μας: στη δουλειά μας, στο σωματείο, στη γειτονιά μας, στον ελεύθερο χρόνο μας, στη διαδήλωση, στην κατάληψη, στην απεργία. Ένα κίνημα που θα δώσει ξανά νόημα στις λέξεις συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αγώνας, νίκη.
Για να διεκδικήσουμε πίσω τα κλεμμένα από την ασφάλισή μας, από τον κουτσουρεμένο μισθό μας και την σύνταξη μας, από την πανάκριβη πλέον καθημερινότητά μας. Να ενισχύσουμε τις αντιστάσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, να απεργήσουμε, να σταθούμε απέναντι σε κάθε φιλόδοξο διαχειριστή της αγωνίας μας, να κατεβούμε στο δρόμο διεκδικώντας να μοιράσουμε τα πλούτη τους και όχι τη φτώχεια μας.

Να ντύσουμε τα λόγια με πράξεις

Να απορρίψουμε την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, παλεύοντας ενωμένοι γύρω από ένα μαχητικό πρόγραμμα διεκδικήσεων. Να πούμε όχι και στη λογική των «αναγκαίων θυσιών» και στην αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρχει ένας καλά «ρυθμισμένος» καπιταλισμός και να επιμείνουμε στην προβολή των δικών μας αναγκών και διεκδικήσεων!

• Ούτε ευρώ από την τσέπη των εργαζόμενων για την κρίση που δημιούργησε το κεφάλαιο. Διεκδίκηση ουσιαστικής βελτίωσης της κοινωνικής-οικονομικής θέσης των εργαζόμενων με απόκρουση της λιτότητας και του νέου προϋπολογισμού, την ανατροπή των αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων των κυβερνήσεων, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Να σπάσει το αντιλαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας, απειθαρχία στην ΟΝΕ – ΕΕ.
• Καταγγελία της απαράδεκτης ΕΓΣΣΕ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ. Πάλη για νέα σύμβαση με 1400 ευρώ κατώτερο βασικό μισθό σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σύνταξη και επίδομα ανεργίας.
35ωρο, σταθερές εργασιακές σχέσεις, απαγόρευση απολύσεων. Κάτω τα χέρια από το ωράριο και την αργία της Κυριακής.
• Πάλη ενάντια στο νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων. Αγώνας για δημόσιες συγκοινωνίες, μεταφορές, επικοινωνίες. Αγώνας για δωρεάν και δημόσια υγεία, παιδεία και ασφάλιση.
• Αγώνας για σταθερή εργασία, υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, χωρίς προϋποθέσεις. Να ενταχθούν νέοι κλάδοι και ειδικότητες στα βαρέα και ανθυγιεινά.
• Πάλη για να μην εφαρμοστεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση και να μην προωθηθεί η κατάργηση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών. Κανένα ευρώ των ταμείων μας στα χρηματιστήρια και στον τζόγο
• Αντίσταση στην τρομοκρατία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας απέναντι στη συλλογική δράση και την ποινικοποίηση των αγώνων.

Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση Καλλιθέας
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Εκτός των Τειχών – Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου
Μαχόμενη Αριστερή Δάφνη
Μια Πόλη Ανάποδα – Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης

Καταγγελία κινήσεων πόλης ενάντια στο Δήμο Αθηναίων

Εμείς οι κινήσεις πόλης που υπογράφουμε παρακάτω

Καταγγέλλουμε :

- το Δήμο της Αθήνας που τη Δευτέρα 26/1/2009 στις 6.00 το πρωί με μπουλντόζες έκοψε όλα τα δένδρα σε πάρκο επί της Κύπρου και Πατησίων και ξήλωσε την παιδική χαρά που υπήρχε, παρά την απαγόρευση της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας. Σκοπός τους να παραδώσουν το δημόσιο χώρο σε ιδιωτική εταιρεία για να κατασκευάσει και να εκμεταλλεύεται χώρο στάθμευσης. Επιχείρηση που μεθοδεύτηκε με το συνήθη τρόπο της εγκατάλειψης του χώρου και στη συνέχεια της αναγγελίας για δήθεν αξιοποίηση του από τον ιδιωτικό τομέα με το πρόσχημα της διευκόλυνσης της στάθμευσης. Στην περιοχή δεν λείπουν τα αυτοκίνητα και τα ιδιωτικά πάρκινγκ, αλλά το πράσινο και οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι.

- Το Δήμο της Αθήνας που κάλεσε αστυνομικές δυνάμεις, ΜΑΤ και κλούβες για να στηρίξει την επιχείρηση της καταστροφής του πάρκου και τον εισαγγελέα που έκλεινε την Πατησίων για να επιτελεστεί το έργο τους.

- Τις αστυνομικές δυνάμεις και τα ΜΑΤ που επιτέθηκαν με βιαιότητα στους κατοίκους που συγκεντρώθηκαν και διαμαρτυρόταν. Από το πρωί της Δευτέρας μέχρι και το βράδυ βρισκόταν στο χώρο και προστάτευαν τις μπουλντόζες και τους εκσκαφείς του δήμου για τη διαφυγή τους και την αποτροπή ελέγχου για τα φορτωμένα και κομμένα δέντρα. Την Τρίτη το πρωί 3 διμοιρίες ΜΑΤ και 7 κλούβες απωθούσαν τους κατοίκους και τους εμπόδιζαν να πλησιάσουν και να δείξουν στα ΜΜΕ τι έχει συντελεστεί.

Συμπαραστεκόμαστε :

- στους κατοίκους που κινητοποιούνται καιρό τώρα στην περιοχή και συλλογικά προσπαθούν να διαφυλάξουν και να προστατεύσουν το χώρο πρασίνου από την εγκατάλειψη και την εξαφάνιση.

- στους συγκεντρωμένους κατοίκους που δέχτηκαν την βίαιη επίθεση των ΜΑΤ τη Δευτέρα και τις απωθήσεις την Τρίτη.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Την ίδια μέρα, Δευτέρα 26/1/2009, στο Άλσος Παγκρατίου ο Δήμος Αθηναίων πάλι με μπουλντόζες επεχείρησε να προχωρήσει το σχέδιο για την κατασκευή καφετέριας και θεάτρου βαριάς κατασκευής. Οι μπουλντόζες ξήλωσαν την παιδική χαρά και ότι είχε απομείνει από το θερινό σινεμά και μόνο η κινητοποίηση των κατοίκων που απαίτησαν να δουν άδειες απέτρεψε τη συνέχιση της επιχείρησης και το ξερίζωμα δέντρων.

Και τα δυο γεγονότα αποτελούν μέρος του γενικότερου σχεδίου που θέλει τους ελεύθερους χώρους αντί για χώρους πρασίνου και πάρκα να παραδίδονται στο κατασκευαστικό κεφάλαιο και να μετατρέπονται σε κερδοφόρες τσιμεντένιες περιοχές. Οι επιδιώξεις για κατασκευή από τον Βωβό εμπορικού μεγαθήριου στον Ελαιώνα, για μετατροπή του αεροδρόμιου του Ελληνικού σε πόλη, για κατασκευές στον πρώην Ιππόδρομο, τα σχέδια για νέους αυτοκινητόδρομους και όσα θέλουν να κάνουν στην παραλιακή ζώνη και στα βουνά του λεκανοπέδιου συνθέτουν το σκηνικό. Σχέδιο που για να υλοποιηθεί χρειάζεται την αστυνομία και τα δικαστήρια και τη βίαιη καταστολή των αγώνων των κατοίκων.

Οι αγώνες για την υπεράσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και την προστασία των ελάχιστων χώρων πρασίνου μέσα στην πόλη μας θα συνεχίζονται όσο οι δήμοι και οι κρατικές υπηρεσίες συνεχίζουν την πολιτική της παράδοσής τους στις δυνάμεις της αγοράς και την αντιμετώπισή τους ως χώρους κερδοφορίας.

Οι Κινήσεις που υπογράφουμε αντιτασσόμαστε στα σχέδια της κεντρικής και τοπικής εξουσίας για εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων και στηρίζουμε τη συλλογική δράση των κατοίκων, των επιτροπών και πρωτοβουλιών για τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος και της υπεράσπισης της ζωής στην πόλη.

Καλούμε μέσα από μαζικές διαδικασίες λαϊκών συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα όλοι να συμβάλουμε στην ενίσχυση των αγώνων για την προστασία των χώρων πρασίνου, την υπεράσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων αλλά και της ελεύθερης και ανεμπόδιστης χρήσης των δημόσιων χώρων από τους κατοίκους για τις ανάγκες τους.

30/1/2009

1. Αγωνιστική Κίνηση ΑΝΤΙ-ΘΕΣΕΙΣ Αγ. Βαρβάρας
2. Αγωνιστική Πρωτοβουλία Εξαρχείων
3. Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
4. Αριστερή Παρέμβαση Καλλιθέας
5. Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
6. Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Ν. Σμύρνης-Μια Πόλη ανάποδα
7. Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Ν. Ιωνία – Εκτός Σχεδίου
8. Αυτόνομη Αριστερή Συσπείρωση Χαλανδρίου
9. Μαχόμενη Αριστερή Δάφνη
10. Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής
11. Πρωτοβουλία Κατοίκων Καρέα
12. Πρωτοβουλία Κατοίκων στα Νότια (ΠΡΩΚΑΤ)
13. Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Αμαρουσίου – Εκτός των Τειχών

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ζούμε σε πόλεις, που τις πνίγουν τα προβλήματα. Το να τα απαριθμούμε κάθε φορά αόριστα δε μας βοηθάει. Το ερώτημα είναι πως , ποιος και γιατί ευθύνεται για τα συσσωρευμένα και εκρηκτικά τους προβλήματα, πως αλλιώς θα μπορούσαν οι πόλεις αυτές να είχαν αναπτυχθεί.

Χτισμένη σε μια περιοχή με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, η μόνη παραθαλάσσια πρωτεύουσα της Ευρώπης, αυτή που κάποτε ο ποιητής ονόμαζε «Αθήνα διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι», έχει σήμερα μετατραπεί σε υδροκέφαλο τέρας που συγκεντρώνει το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας, μια εφιαλτική τσιμεντούπολη, πνιγμένη στο νέφος και το καυσαέριο, χωρίς ελεύθερους χώρους, με δύο τετραγωνικά μέτρα πράσινο ανά κάτοικο όταν Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη έχουν 9 τ. μ., για να μη μιλήσουμε για τη Βαρσοβία με τα 18 τ.μ. η για τη Βόννη με τα 35 τ.μ. πράσινο.

Αιτία για όλ’ αυτά ιδιαίτερα απ’ τη δεκαετία του 60 και μετά τα κύματα της εσωτερικής μετανάστευσης με το σταδιακό ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, η ακατάσχετη κερδοσκοπία του κεφαλαίου με το σύστημα της αντιπαροχής, η αυθαιρεσία και αναρχία στις κατασκευές χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, η προσπάθεια εκμετάλλευσης κάθε χιλιοστού αστικού χώρου, οι απαράδεκτα υψηλοί συντελεστές δόμησης, οι στενοί δρόμοι, οι ελάχιστα ακάλυπτοι χώροι κ.λ.π.

Οι υπέρογκες δαπάνες με έργα βιτρίνας των Ολυμπιακών αγώνων όχι μόνο δεν έρχονταν να βελτιώσουν αλλά επιδείνωναν την κατάσταση. Η Πόλη επεκτείνονταν ακόμα περισσότερο σε όλο το νομό. Ορεινοί όγκοι και ορισμένοι από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους καταπατούνταν κι’ αυτοί. Παρά τις υποσχέσεις για την αξιοποίηση τους σε κοινωνική κατεύθυνση οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις παραδίνονται σήμερα με τις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα στο μεγάλο κεφάλαιο για μακροχρόνια εκμετάλλευση. Το 90% των δέντρων που φυτεύτηκαν στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν ξεραθεί κι’ αυτά αφού εγκαταλείφθηκαν στη συνέχεια.

Στο πνεύμα του νέου χωροταξικού σχεδίου της κυβέρνησης που στηρίζεται στην υδροκέφαλη ανάπτυξη κάποιων αστικών κέντρων παράλληλα με την εγκατάλειψη της περιφέρειας καθώς και στην κλιμάκωση της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του αστικού χώρου για την κάλυψη των τεράστιων δημόσιων χρεών και των ελλειμμάτων που έχουν συσσωρεύσει τα μέτρα για τη συγκράτηση και ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε συνθήκες κρίσης, η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο. Όπως φάνηκε και από άλλες τοποθετήσεις οι όποιες κατά καιρούς υποσχέσεις. για το αεροδρόμιο του ελληνικού, το Φάληρο και τον Ιππόδρομο, το άλσος του Γουδή, τον Ελαιώνα κ.λ.π. διαψεύδονταν η μια μετά την άλλη.

Ο συντονισμός των δεκάδων τοπικών πρωτοβουλιών που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στους Δήμους και τις γειτονιές της Αθήνας πρέπει να ενισχυθεί με όλα τα μέσα για να απαιτήσει και να επιβάλλει – να μην χτιστεί ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο αλλά να αναδασωθούν όλες οι καμένες εκτάσεις στην Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό, να απαγορευτεί η τσιμεντοποίηση κάθε αδόμητου χώρου στο κέντρο και στις γειτονιές της πόλης μας, να γίνει η δενδροφύτευση όλων των ελεύθερων χώρων, να απαλλοτριωθούν εγκαταλελειμμένα κτίρια, να κατεδαφιστούν η να αξιοποιηθούν για κοινωφελείς σκοπούς

Η πάλη ενάντια στην πολεοδομική και περιβαλλοντική ασφυξία για τον εξανθρωπισμό της πόλης μας είναι κομμάτι της πάλης όλου του εργαζόμενου λαού που διεκδικεί το δικαίωμα στη ζωή μέσα απ’ τον αγώνα για την ανατροπή της καταστροφικής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στον άνθρωπο και τη φύση.

Η αγωνιστική εμπειρία της Αριστερής Κίνησης στο Περιστέρι

Μέσα σ’ αυτή την Αθήνα του πολεοδομικού χάους και της περιβαλλοντικής ασφυξίας,

το Περιστέρι ο 4^ος Δήμος της χώρας είναι μια απ’ τις πιο άναρχα δομημένες περιοχές της. Μια εργατούπολη που κατοικήθηκε από τους πρόσφυγες της Μικρασίας αλλά και τους κυνηγημένες αγωνιστές του εμφύλιου, από τα κύματα της εσωτερικής μετανάστευσης της μεταπολεμικής περιόδου. Χτίστηκε χωρίς σχέδιο, χωρίς υποδομές, χωρίς ελεύθερους χώρους ακόμα και χωρίς αποχέτευση. Είναι μια περιοχή όπου ευδοκίμησαν ιδιαίτερα οι κάθε είδους καταχραστές από τη Μονή Λαμίας που διεκδικεί πάνω από 7500 στρμ. μέχρι τα διάφορα μεγάλα τζάκια γνωστών καταπατητών και αετονύχηδων. Είναι χτισμένο σε μια γούβα που περικλείεται από το Ποικίλο Όρος και τις μεγάλες οδικές αρτηρίες του Κηφισού και της λεωφόρου Καβάλας. Αναπνέει το μολυσμένοι αέρα απ’ το Θριάσιο Πεδίο και τους ρύπους του Σχιστού και της λυματολάσπης των Α. Λιοσίων. Είναι μια απ’ τις πιο πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπέδιο με 1τ.μ. πράσινο ανά κάτοικο.

Από το 2004 το Περιστέρι βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της δημοτικής αρχής που η Κίνησή μας αρχικά, αλλά και όλος ο περιστεριώτικος λαός στη συνέχεια ονόμασε, τερατούργημα.

Έχοντας ήδη ξεκινήσει τη δράση μας στα ζητήματα του πράσινου και των ελεύθερων χώρων με Επιτροπή Αγώνα που είχε σα στόχο να εμποδίσει την κοπή δέντρων στο Άλσος, το μοναδικό πράσινο πνεύμονα της πόλης μας, είχαμε ήδη κάποια συσσωρευμένη πείρα γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα όταν πήραμε κι’ εμείς στο χέρια μας το ΓΠΣ. Χωρίς να είμαστε αντίθετοι σε κάθε πολεοδομική ρύθμιση που θα βάζει κανόνες υπέρ των κατοίκων στην οικοδόμηση της πόλης, η μελέτη του συγκεκριμένου σχεδίου του Δήμου Περιστερίου αποκάλυπτε, ότι αυτό δεν έρχονταν να θεραπεύσει αυθαιρεσίες και παρανομίες του παρελθόντος απ’ τις οποίες είχαν ωφεληθεί και κερδοσκοπήσει μεγαλοπαράγοντες της τοπικής ολιγαρχίας του πλούτου, αντίθετα έρχονταν να τις νομιμοποιήσει και κατοχυρώσει. Έρχονταν να τους χαρίσει και νέα προνόμια και ωφελήματα, να τους αποσπάσει από την επιρροή της προηγούμενης πράσινης διοίκησης, να στήσει τους δικούς της μηχανισμούς και αντιλαϊκές συμμαχίες.

Έτσι το νέο ΓΠΣ για την πρώην Βιομηχανική Ζώνη του Κηφισού εξαντλούσε το ενδιαφέρον του στον αποχαρακτηρισμό αδρανοποιημένων βιομηχανιών παρεμβαίνοντας στις χρήσεις γης. Απέβλεπε έτσι στην κατοχύρωση της ανατιμημένης αξίας γης που αποκτήθηκε για άλλες χρήσεις σε ευτελείς τιμές στο παρελθόν. Αντί για την κατεδάφιση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων για να δημιουργηθεί μια πράσινη ασπίδα για το Περιστέρι, η για κάποια άλλη κοινωφελή τους αξιοποίηση, προβλέπει με κερδοσκοπικές επιδιώξεις 25 νέες χρήσεις όπως Εκθέσεις Αυτοκινήτων, Ασφαλιστικές Εταιρίες, Ξενοδοχεία, Εμπόριο και Αναψυχή.

Στο Ποικίλο Όρος την μόνη «διέξοδο» για τον ασφυκτικά κατοικημένο Δήμο μας που ήταν χαρακτηρισμένο ως Ζώνη Α για πράσινο και μόνο, το νέο ΓΠΣ προβλέπει και μια οικοδομήσιμη Ζώνη Β για υποτειθέμνους «κοινωφελείς χώρους» κατά τα πρότυπα της εξοχικής κατοικίας Μαγγίνας θέλοντας να πνίξεις το μπετόν ό,τι αφήσουν τα ιερά ράσα της Μονής από το βουνό.

Στη λεωφόρο Καβάλας στη θέση του εγκαταλελειμμένου κάμπινγκ προέβλεπε επίσης νέα τσιμεντοποίηση.

Στο χώρο του Ελαιώνα μεταξύ Καβάλας και Κηφισού αντί για τον καθαρισμό και εξανθρωπισμό του προβλέπονταν η μετατροπή του σε σκουπιδοντενεκέ με τη μεταφορά σ’ αυτόν του γκαράζ με τις «Σκουπιδιάρες» του Δήμου.

Για τις κεντρικές αρτηρίες όπως Παναγή Τσαλδάρη, Θηβών, Βασ. Αλεξάνδρου κ.λ.π. το τερατούργημα αυτό προέβλεπε αύξηση του συντελεστή δόμησης, με τη μορφή της μεταφοράς Σ.Δ.

Όσες πλατείες είχαν διασωθεί με αγώνες τώρα θα μετατρέπονταν σύμφωνα με το νέο ΓΠΣ σε πάρκινγκ κοντά στις στάσεις του μετρό. Χωρίς καμιά φροντίδα για τους κατοίκους και τις συνοικίες της πόλης.

Και ενώ σε καμιά απ’ τις ρυθμίσεις του δεν υπήρχε οποιαδήποτε πρόβλεψη για μέτρα Κοινωνικού εξοπλισμού, Κέντρα Νεότητας η Πολιτισμού, Παιδικοί σταθμοί η Γυμναστήρια, το τερατούργημα προέβλεπε τη λειτουργία της «Ζώνης τουριστικής ανάπτυξης» η αλλιώς ξενυχτάδικα στο Μπουρνάζι σε 24ωρη βάση, και την επέκτασή της σε όλη την παρακηφίσια περιοχή και την Τσαλαβούτα.

Τέλος για το Άλσος το μοναδικό πνεύμονα της πόλης μας στο κέντρο του Περιστεριού που αντιμετωπίζει όλ’ αυτά τα χρόνια την αδιαφορία και την εγκατάλειψη απ’ τη μεριά της δημοτικής αρχής, το νέο ΓΠΣ προέβλεπε νέα θανατηφόρα πλήγματα. Απέβλεπε στην αύξηση του Υπερτοπικού Κέντρου αποχαρακτηρίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του Άλσους τα «Ζουμπούλια», πάνω από 60 στρμ. από πράσινο σε Ο.Τ. Ο χώρος αυτός που φιλοξενεί αυθαίρετη λυόμενη έκθεση απ’ τον καιρό της διοίκησης του ΠΑΣΟΚ άνοιξε την όρεξη για την οριστική του οικοπεδοποίηση απ’ τη νέα διοίκηση που με τα κακόφημα ΣΔΙΤ ετοίμαζε μεγάλο φαγοπότι σ’ αυτό το χώρο φιλέτο. Με τη μετατροπή του γηπέδου του Αγίου Ιεροθέου που ανήκει στο χώρο του Άλσους σε πάρκινγκ για να εξυπηρετεί τον τερματικό σταθμό του Μετρό.

Το ολέθριο αυτό σχέδιο μπορέσαμε αρχικά με τις κινητοποιήσεις αλλά και τις παρεμβάσεις μας στη Νομαρχία να το παγώσουμε πριν απ’ τις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Αμέσως μετά την επανεκλογή του ο Παχατουρίδης αποφασίζει να το επαναφέρει δριμύτερος.

Ακόμα πιο αποφασιστικά οργανώσαμε κι’ εμείς την απάντησή μας προχωρώντας σε επανειλημμένες λαϊκές συνελεύσεις σε μια σειρά γειτονιές του Περιστεριού όπως στο Άλσος, στο Μπουρνάζι, στην Τσαλαβούτα, στη Νέα Ζωή. Έτσι δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία Αγώνα ενάντια στο νέο ΓΠΣ με τη συμμετοχή πολλών καινούριων αγωνιστών. Με δεκάδες χιλιάδες προκηρύξεις αποκαλύπταμε και καταγγέλλαμε το ΓΠΣ στο κέντρο και στις γειτονιές της πόλης μας. Οργανώναμε διαδηλώσει και πορείες ακόμα και κάτω από 47^ο μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμαρχος ετοιμάζονταν να φέρει το ΓΠΣ για ν’ αποφασιστεί στο Δημ Συμβούλιο συμμετείχαμε μαζικά στη σχετική Συνεδρίαση. Μπροστά στην άρνηση του Δήμου να δεχτεί το αίτημα των φορέων του Δήμου για αναβολή της σχετικής συζήτησης και απόφασης, οι κάτοικοι του Περιστεριού με πρωτοβουλία της Κίνησής μας προχωρούσαν σε κατάληψη της αίθουσας του Δ.Σ. και ματαίωση της σχετικής ψηφοφορίας. Η πραξικοπηματική «απόφαση» που πήρε ύστερα απ’ όλα αυτά ο Δήμος στα παρασκήνια οδήγησε στην παραίτηση του νεοεκλεγέντα Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου.

Παράλληλα με όλες τις παραπάνω αγωνιστικές μας ενέργειες παρεμβαίναμε και στο κεντρικό επίπεδο. Δύο φορές αρνήθηκε να μας δεχτεί η Υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ με την επωνυμία Οργανισμός Αθήνας που επιβλέπει τα σχέδια αναθεώρησης των σχεδίων πόλεων. Παρ’ όλα αυτά εμείς συγκροτούσαμε φάκελο όπου αποκαλύπταμε και καταγγέλλαμε τις καταστροφικές συνέπειες του ΓΠΣ μαζί και με χιλιάδες υπογραφές που είχαμε μαζέψει απ’ τους κατοίκους. Απαιτώντας να παραβρεθούμε στη σχετική συνεδρίαση που θάπαιρνε την απόφαση συσπειρώναμε και τις υπόλοιπες παρατάξεις της αντιπολίτευσης που απαιτούσαν να παρευρεθούν κι’ αυτές.

Σαν αποτέλεσμα πρώτα και κύρια της πάλης μας μέσα στο λαό αλλά και με την κεντρική μας παρέμβαση η πολύμορφη πίεση απέδιδε καρπούς. Έτσι ο Οργανισμός Αθήνας απέρριπτε το ΓΠΣ στα δύο βασικά ζητήματα όπου το είχαμε αμφισβητήσει 1) στην ανακήρυξη των Ζουμπουλιών σε οικοδομικό τετράγωνο και 2) με την άρνηση 20 και πάνω χρήσεων που αυτό προέβλεπε για την παρακηφίσια περιοχή.

Η απόφαση αυτή ήταν και χαιρετίζονταν σαν νίκη του Περιστεριώτικου λαού.

Μια νίκη που είχε καταχτηθεί με τη θαρραλέα παρέμβασή μας στις λαϊκές συνελεύσεις χωρίς να φοβηθούμε καπέλα και ελιγμούς από τις άλλες παρατάξεις. Με τον σταθερό προσανατολισμό μας που δεν περιορίζονταν στην μια ή την άλλη μερική διεκδίκηση, που δεν επιδίωκε την διόρθωση αλλά είχε σκοπό και τελικό του στόχο να απορρίψει συνολικά το ΓΠΣ τερατούργημα.

Μια νέα μανούβρα του Δήμου ξεκινούσε τότε σε βάρος των περιστεριωτών. Για να συγκαλύψει το φιάσκο του προσπαθούσε να βγει κι’ από πάνω προσποιούμενος ότι κόπτεται για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους στο Περιστέρι. Πρότεινε έτσι «πανηγυρικά» ως κύριο θέμα της συνεδρίασης της 13 – 3, την αγορά 7 ακινήτων σε χώρους δεσμευμένους από πολύ παλιά. Και αυτό για πρώτη φορά μετά από 6 χρόνια δημαρχιακής θητείας. Μέσα από αδιαφανείς και άμεσες διαπραγματεύσεις με τους «ιδιοκτήτες – καταπατητές» τους. Χωρίς τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, για τον έλεγχο του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και τον καθορισμό τιμής μονάδας που να διασφαλίζει τα οικονομικά συμφέροντα των δημοτών. Χωρίς ένα συνολικό επεξεργασμένο πρόγραμμα για πράσινο και ελεύθερους χώρους στις δεσμευμένες περιοχές. Για να ρίξει έτσι στάχτη στα μάτια των κατοίκων και να συγκαλυφθούν τα μεγάλα σκάνδαλα και οι συμπαιγνίες με τη μαφία των καταπατητών – κατασκευαστών, που λυμαίνονται την περιοχή και έχουν κάνει αβίωτη και αποπνικτική την πόλη μας.

Με όλα αυτά η δημοτική αρχή:

• Αφήνει στο απυρόβλητο πάνω από 80 και από χρόνια δεσμευμένους χώρους, χωρίς την ελάχιστη πρόνοια – πρόβλεψη για την απαλλοτρίωση και αξιοποίησή τους ώστε να πάρει κάποια ανάσα το Περιστέρι.
• Δεν λέει ούτε λέξη για τον παραπέρα εντοπισμό και απαλλοτρίωση παράνομα κατακρατούμενων εκτάσεων από γνωστούς μεγαλοϊδιοκτήτες καταπατητές. Θέλει έτσι να προχωρήσει και σε άλλες «άμεσες διαπραγματεύσεις» για το καλό του Δήμου;;;
• Αυτή η «πράσινη πολιτική» του Δημάρχου» δεν προβλέπει το παραμικρό για τα 4.000 στρέμματα στο Ποικίλο Όρος και τα 3.500 στρέμματα εντός σχεδίου πόλης στο Περιστέρι που διεκδικεί καταχρηστικά η Μονή Λαμίας. Όσο για τις 24 πλατείες – Ο.Τ. που κέρδισε η Μονή δικαστικά – άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!!!
• Ακόμα παρακάμπτει για άλλη μια φορά την άμεση απομάκρυνση του Εκθεσιακού Κέντρου, του κακόγουστου, όπως οι ίδιοι παραδέχονται. Αντί γι’ αυτό ξανάφτιαξαν τις στέγες του διασπαθίζοντας το δημόσιο χρήμα! Το γκαράζ δεν απομακρύνεται! Το νεκροταφείο καλά κρατεί! Και όλ’ αυτά ενώ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Με την αξιοποίηση των «Ζουμπουλιών» για υψηλής βλάστησης πράσινο και μόνο. Ιεράρχηση της αγοράς γης με τους ξεκαθαρισμένους χώρους όπως είναι πχ. οι χώροι γύρω από το Άλσος , το κτήμα Πουλή κ.α.
• Η «πράσινη» αντεπίθεση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. δεν συνοδεύεται επίσης από καμιά πρόταση και σχεδιασμό για την αξιοποίηση της βιομηχανικής περιοχής και του Ελαιώνα για την περιβαλλοντική και πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης μας.

Το γεγονός ότι η αγορά των 7 ακινήτων δεν πέρασε τελικά από το Δ.Σ. ήταν αποτέλεσμα του ολοφάνερα δημαγωγικού και ασύμφορου για τους περιστεριώτες χαρακτήρα της. Όσοι αντίθετα, όπως η παράταξη του ΣΥΝ, την ψήφισαν για να «ξεκινήσει επιτέλους κάτι στο Περιστέρι» όπως δήλωσαν, δεν έκαναν άλλο απ’ το να προσφέρουν ακόμα ένα «φύλο συκής» στην αντιλαϊκή πολιτική του Δημάρχου και μια κακή υπηρεσία στους περιστεριώτες.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ!

Τώρα είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στη συγκρότηση Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων (Επιτροπές κατοίκων, σύλλογοι, που να είναι ανοικτή ακόμα και στις δημοτικές παρατάξεις) για την εκτίμηση της κατάστασης μετά την πρώτη αυτή ΝΙΚΗ που κατακτήσαμε, για την κλιμάκωση της πάλης με Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές.

• Για ένα Άλσος πραγματικό πνεύμονα, φροντισμένο και αντάξιο της πόλης και των αγώνων μας!
• Για να αρχίσει άμεσα να πρασινίζει το Ποικίλο όρος!
• Για τον σχεδιασμό της αξιοποίησης όλων των δεσμευμένων χώρων και τον εντοπισμό και άλλων σύμφωνα με τις ανάγκες των διαμερισμάτων και των κατοίκων τους. Οι κανόνες που θα διέπουν το σχεδιασμό σε όλες τις κλίμακες, να γίνουν φιλικοί προς το περιβάλλον.

ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ:

· Η ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠ’ ΤΑ «ΖΟΥΜΠΟΥΛΙΑ» – Η ΦΥΤΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΠΡΑΣΙΝΟ – Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ !!!

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΑΓΩΝΑ!