ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Ζούμε σε πόλεις, που τις πνίγουν τα προβλήματα. Το να τα απαριθμούμε κάθε φορά αόριστα δε μας βοηθάει. Το ερώτημα είναι πως , ποιος και γιατί ευθύνεται για τα συσσωρευμένα και εκρηκτικά τους προβλήματα, πως αλλιώς θα μπορούσαν οι πόλεις αυτές να είχαν αναπτυχθεί.

Χτισμένη σε μια περιοχή με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, η μόνη παραθαλάσσια πρωτεύουσα της Ευρώπης, αυτή που κάποτε ο ποιητής ονόμαζε «Αθήνα διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι», έχει σήμερα μετατραπεί σε υδροκέφαλο τέρας που συγκεντρώνει το μισό σχεδόν πληθυσμό της χώρας, μια εφιαλτική τσιμεντούπολη, πνιγμένη στο νέφος και το καυσαέριο, χωρίς ελεύθερους χώρους, με δύο τετραγωνικά μέτρα πράσινο ανά κάτοικο όταν Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη έχουν 9 τ. μ., για να μη μιλήσουμε για τη Βαρσοβία με τα 18 τ.μ. η για τη Βόννη με τα 35 τ.μ. πράσινο.

Αιτία για όλ’ αυτά ιδιαίτερα απ’ τη δεκαετία του 60 και μετά τα κύματα της εσωτερικής μετανάστευσης με το σταδιακό ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, η ακατάσχετη κερδοσκοπία του κεφαλαίου με το σύστημα της αντιπαροχής, η αυθαιρεσία και αναρχία στις κατασκευές χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, η προσπάθεια εκμετάλλευσης κάθε χιλιοστού αστικού χώρου, οι απαράδεκτα υψηλοί συντελεστές δόμησης, οι στενοί δρόμοι, οι ελάχιστα ακάλυπτοι χώροι κ.λ.π.

Οι υπέρογκες δαπάνες με έργα βιτρίνας των Ολυμπιακών αγώνων όχι μόνο δεν έρχονταν να βελτιώσουν αλλά επιδείνωναν την κατάσταση. Η Πόλη επεκτείνονταν ακόμα περισσότερο σε όλο το νομό. Ορεινοί όγκοι και ορισμένοι από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους καταπατούνταν κι’ αυτοί. Παρά τις υποσχέσεις για την αξιοποίηση τους σε κοινωνική κατεύθυνση οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις παραδίνονται σήμερα με τις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα στο μεγάλο κεφάλαιο για μακροχρόνια εκμετάλλευση. Το 90% των δέντρων που φυτεύτηκαν στην περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων έχουν ξεραθεί κι’ αυτά αφού εγκαταλείφθηκαν στη συνέχεια.

Στο πνεύμα του νέου χωροταξικού σχεδίου της κυβέρνησης που στηρίζεται στην υδροκέφαλη ανάπτυξη κάποιων αστικών κέντρων παράλληλα με την εγκατάλειψη της περιφέρειας καθώς και στην κλιμάκωση της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του αστικού χώρου για την κάλυψη των τεράστιων δημόσιων χρεών και των ελλειμμάτων που έχουν συσσωρεύσει τα μέτρα για τη συγκράτηση και ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε συνθήκες κρίσης, η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο. Όπως φάνηκε και από άλλες τοποθετήσεις οι όποιες κατά καιρούς υποσχέσεις. για το αεροδρόμιο του ελληνικού, το Φάληρο και τον Ιππόδρομο, το άλσος του Γουδή, τον Ελαιώνα κ.λ.π. διαψεύδονταν η μια μετά την άλλη.

Ο συντονισμός των δεκάδων τοπικών πρωτοβουλιών που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στους Δήμους και τις γειτονιές της Αθήνας πρέπει να ενισχυθεί με όλα τα μέσα για να απαιτήσει και να επιβάλλει – να μην χτιστεί ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο αλλά να αναδασωθούν όλες οι καμένες εκτάσεις στην Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό, να απαγορευτεί η τσιμεντοποίηση κάθε αδόμητου χώρου στο κέντρο και στις γειτονιές της πόλης μας, να γίνει η δενδροφύτευση όλων των ελεύθερων χώρων, να απαλλοτριωθούν εγκαταλελειμμένα κτίρια, να κατεδαφιστούν η να αξιοποιηθούν για κοινωφελείς σκοπούς

Η πάλη ενάντια στην πολεοδομική και περιβαλλοντική ασφυξία για τον εξανθρωπισμό της πόλης μας είναι κομμάτι της πάλης όλου του εργαζόμενου λαού που διεκδικεί το δικαίωμα στη ζωή μέσα απ’ τον αγώνα για την ανατροπή της καταστροφικής επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στον άνθρωπο και τη φύση.

Η αγωνιστική εμπειρία της Αριστερής Κίνησης στο Περιστέρι

Μέσα σ’ αυτή την Αθήνα του πολεοδομικού χάους και της περιβαλλοντικής ασφυξίας,

το Περιστέρι ο 4^ος Δήμος της χώρας είναι μια απ’ τις πιο άναρχα δομημένες περιοχές της. Μια εργατούπολη που κατοικήθηκε από τους πρόσφυγες της Μικρασίας αλλά και τους κυνηγημένες αγωνιστές του εμφύλιου, από τα κύματα της εσωτερικής μετανάστευσης της μεταπολεμικής περιόδου. Χτίστηκε χωρίς σχέδιο, χωρίς υποδομές, χωρίς ελεύθερους χώρους ακόμα και χωρίς αποχέτευση. Είναι μια περιοχή όπου ευδοκίμησαν ιδιαίτερα οι κάθε είδους καταχραστές από τη Μονή Λαμίας που διεκδικεί πάνω από 7500 στρμ. μέχρι τα διάφορα μεγάλα τζάκια γνωστών καταπατητών και αετονύχηδων. Είναι χτισμένο σε μια γούβα που περικλείεται από το Ποικίλο Όρος και τις μεγάλες οδικές αρτηρίες του Κηφισού και της λεωφόρου Καβάλας. Αναπνέει το μολυσμένοι αέρα απ’ το Θριάσιο Πεδίο και τους ρύπους του Σχιστού και της λυματολάσπης των Α. Λιοσίων. Είναι μια απ’ τις πιο πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές του λεκανοπέδιο με 1τ.μ. πράσινο ανά κάτοικο.

Από το 2004 το Περιστέρι βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα νέο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) της δημοτικής αρχής που η Κίνησή μας αρχικά, αλλά και όλος ο περιστεριώτικος λαός στη συνέχεια ονόμασε, τερατούργημα.

Έχοντας ήδη ξεκινήσει τη δράση μας στα ζητήματα του πράσινου και των ελεύθερων χώρων με Επιτροπή Αγώνα που είχε σα στόχο να εμποδίσει την κοπή δέντρων στο Άλσος, το μοναδικό πράσινο πνεύμονα της πόλης μας, είχαμε ήδη κάποια συσσωρευμένη πείρα γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα όταν πήραμε κι’ εμείς στο χέρια μας το ΓΠΣ. Χωρίς να είμαστε αντίθετοι σε κάθε πολεοδομική ρύθμιση που θα βάζει κανόνες υπέρ των κατοίκων στην οικοδόμηση της πόλης, η μελέτη του συγκεκριμένου σχεδίου του Δήμου Περιστερίου αποκάλυπτε, ότι αυτό δεν έρχονταν να θεραπεύσει αυθαιρεσίες και παρανομίες του παρελθόντος απ’ τις οποίες είχαν ωφεληθεί και κερδοσκοπήσει μεγαλοπαράγοντες της τοπικής ολιγαρχίας του πλούτου, αντίθετα έρχονταν να τις νομιμοποιήσει και κατοχυρώσει. Έρχονταν να τους χαρίσει και νέα προνόμια και ωφελήματα, να τους αποσπάσει από την επιρροή της προηγούμενης πράσινης διοίκησης, να στήσει τους δικούς της μηχανισμούς και αντιλαϊκές συμμαχίες.

Έτσι το νέο ΓΠΣ για την πρώην Βιομηχανική Ζώνη του Κηφισού εξαντλούσε το ενδιαφέρον του στον αποχαρακτηρισμό αδρανοποιημένων βιομηχανιών παρεμβαίνοντας στις χρήσεις γης. Απέβλεπε έτσι στην κατοχύρωση της ανατιμημένης αξίας γης που αποκτήθηκε για άλλες χρήσεις σε ευτελείς τιμές στο παρελθόν. Αντί για την κατεδάφιση των εγκαταλελειμμένων κτιρίων για να δημιουργηθεί μια πράσινη ασπίδα για το Περιστέρι, η για κάποια άλλη κοινωφελή τους αξιοποίηση, προβλέπει με κερδοσκοπικές επιδιώξεις 25 νέες χρήσεις όπως Εκθέσεις Αυτοκινήτων, Ασφαλιστικές Εταιρίες, Ξενοδοχεία, Εμπόριο και Αναψυχή.

Στο Ποικίλο Όρος την μόνη «διέξοδο» για τον ασφυκτικά κατοικημένο Δήμο μας που ήταν χαρακτηρισμένο ως Ζώνη Α για πράσινο και μόνο, το νέο ΓΠΣ προβλέπει και μια οικοδομήσιμη Ζώνη Β για υποτειθέμνους «κοινωφελείς χώρους» κατά τα πρότυπα της εξοχικής κατοικίας Μαγγίνας θέλοντας να πνίξεις το μπετόν ό,τι αφήσουν τα ιερά ράσα της Μονής από το βουνό.

Στη λεωφόρο Καβάλας στη θέση του εγκαταλελειμμένου κάμπινγκ προέβλεπε επίσης νέα τσιμεντοποίηση.

Στο χώρο του Ελαιώνα μεταξύ Καβάλας και Κηφισού αντί για τον καθαρισμό και εξανθρωπισμό του προβλέπονταν η μετατροπή του σε σκουπιδοντενεκέ με τη μεταφορά σ’ αυτόν του γκαράζ με τις «Σκουπιδιάρες» του Δήμου.

Για τις κεντρικές αρτηρίες όπως Παναγή Τσαλδάρη, Θηβών, Βασ. Αλεξάνδρου κ.λ.π. το τερατούργημα αυτό προέβλεπε αύξηση του συντελεστή δόμησης, με τη μορφή της μεταφοράς Σ.Δ.

Όσες πλατείες είχαν διασωθεί με αγώνες τώρα θα μετατρέπονταν σύμφωνα με το νέο ΓΠΣ σε πάρκινγκ κοντά στις στάσεις του μετρό. Χωρίς καμιά φροντίδα για τους κατοίκους και τις συνοικίες της πόλης.

Και ενώ σε καμιά απ’ τις ρυθμίσεις του δεν υπήρχε οποιαδήποτε πρόβλεψη για μέτρα Κοινωνικού εξοπλισμού, Κέντρα Νεότητας η Πολιτισμού, Παιδικοί σταθμοί η Γυμναστήρια, το τερατούργημα προέβλεπε τη λειτουργία της «Ζώνης τουριστικής ανάπτυξης» η αλλιώς ξενυχτάδικα στο Μπουρνάζι σε 24ωρη βάση, και την επέκτασή της σε όλη την παρακηφίσια περιοχή και την Τσαλαβούτα.

Τέλος για το Άλσος το μοναδικό πνεύμονα της πόλης μας στο κέντρο του Περιστεριού που αντιμετωπίζει όλ’ αυτά τα χρόνια την αδιαφορία και την εγκατάλειψη απ’ τη μεριά της δημοτικής αρχής, το νέο ΓΠΣ προέβλεπε νέα θανατηφόρα πλήγματα. Απέβλεπε στην αύξηση του Υπερτοπικού Κέντρου αποχαρακτηρίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του Άλσους τα «Ζουμπούλια», πάνω από 60 στρμ. από πράσινο σε Ο.Τ. Ο χώρος αυτός που φιλοξενεί αυθαίρετη λυόμενη έκθεση απ’ τον καιρό της διοίκησης του ΠΑΣΟΚ άνοιξε την όρεξη για την οριστική του οικοπεδοποίηση απ’ τη νέα διοίκηση που με τα κακόφημα ΣΔΙΤ ετοίμαζε μεγάλο φαγοπότι σ’ αυτό το χώρο φιλέτο. Με τη μετατροπή του γηπέδου του Αγίου Ιεροθέου που ανήκει στο χώρο του Άλσους σε πάρκινγκ για να εξυπηρετεί τον τερματικό σταθμό του Μετρό.

Το ολέθριο αυτό σχέδιο μπορέσαμε αρχικά με τις κινητοποιήσεις αλλά και τις παρεμβάσεις μας στη Νομαρχία να το παγώσουμε πριν απ’ τις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Αμέσως μετά την επανεκλογή του ο Παχατουρίδης αποφασίζει να το επαναφέρει δριμύτερος.

Ακόμα πιο αποφασιστικά οργανώσαμε κι’ εμείς την απάντησή μας προχωρώντας σε επανειλημμένες λαϊκές συνελεύσεις σε μια σειρά γειτονιές του Περιστεριού όπως στο Άλσος, στο Μπουρνάζι, στην Τσαλαβούτα, στη Νέα Ζωή. Έτσι δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία Αγώνα ενάντια στο νέο ΓΠΣ με τη συμμετοχή πολλών καινούριων αγωνιστών. Με δεκάδες χιλιάδες προκηρύξεις αποκαλύπταμε και καταγγέλλαμε το ΓΠΣ στο κέντρο και στις γειτονιές της πόλης μας. Οργανώναμε διαδηλώσει και πορείες ακόμα και κάτω από 47^ο μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Όταν πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμαρχος ετοιμάζονταν να φέρει το ΓΠΣ για ν’ αποφασιστεί στο Δημ Συμβούλιο συμμετείχαμε μαζικά στη σχετική Συνεδρίαση. Μπροστά στην άρνηση του Δήμου να δεχτεί το αίτημα των φορέων του Δήμου για αναβολή της σχετικής συζήτησης και απόφασης, οι κάτοικοι του Περιστεριού με πρωτοβουλία της Κίνησής μας προχωρούσαν σε κατάληψη της αίθουσας του Δ.Σ. και ματαίωση της σχετικής ψηφοφορίας. Η πραξικοπηματική «απόφαση» που πήρε ύστερα απ’ όλα αυτά ο Δήμος στα παρασκήνια οδήγησε στην παραίτηση του νεοεκλεγέντα Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου.

Παράλληλα με όλες τις παραπάνω αγωνιστικές μας ενέργειες παρεμβαίναμε και στο κεντρικό επίπεδο. Δύο φορές αρνήθηκε να μας δεχτεί η Υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ με την επωνυμία Οργανισμός Αθήνας που επιβλέπει τα σχέδια αναθεώρησης των σχεδίων πόλεων. Παρ’ όλα αυτά εμείς συγκροτούσαμε φάκελο όπου αποκαλύπταμε και καταγγέλλαμε τις καταστροφικές συνέπειες του ΓΠΣ μαζί και με χιλιάδες υπογραφές που είχαμε μαζέψει απ’ τους κατοίκους. Απαιτώντας να παραβρεθούμε στη σχετική συνεδρίαση που θάπαιρνε την απόφαση συσπειρώναμε και τις υπόλοιπες παρατάξεις της αντιπολίτευσης που απαιτούσαν να παρευρεθούν κι’ αυτές.

Σαν αποτέλεσμα πρώτα και κύρια της πάλης μας μέσα στο λαό αλλά και με την κεντρική μας παρέμβαση η πολύμορφη πίεση απέδιδε καρπούς. Έτσι ο Οργανισμός Αθήνας απέρριπτε το ΓΠΣ στα δύο βασικά ζητήματα όπου το είχαμε αμφισβητήσει 1) στην ανακήρυξη των Ζουμπουλιών σε οικοδομικό τετράγωνο και 2) με την άρνηση 20 και πάνω χρήσεων που αυτό προέβλεπε για την παρακηφίσια περιοχή.

Η απόφαση αυτή ήταν και χαιρετίζονταν σαν νίκη του Περιστεριώτικου λαού.

Μια νίκη που είχε καταχτηθεί με τη θαρραλέα παρέμβασή μας στις λαϊκές συνελεύσεις χωρίς να φοβηθούμε καπέλα και ελιγμούς από τις άλλες παρατάξεις. Με τον σταθερό προσανατολισμό μας που δεν περιορίζονταν στην μια ή την άλλη μερική διεκδίκηση, που δεν επιδίωκε την διόρθωση αλλά είχε σκοπό και τελικό του στόχο να απορρίψει συνολικά το ΓΠΣ τερατούργημα.

Μια νέα μανούβρα του Δήμου ξεκινούσε τότε σε βάρος των περιστεριωτών. Για να συγκαλύψει το φιάσκο του προσπαθούσε να βγει κι’ από πάνω προσποιούμενος ότι κόπτεται για το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους στο Περιστέρι. Πρότεινε έτσι «πανηγυρικά» ως κύριο θέμα της συνεδρίασης της 13 – 3, την αγορά 7 ακινήτων σε χώρους δεσμευμένους από πολύ παλιά. Και αυτό για πρώτη φορά μετά από 6 χρόνια δημαρχιακής θητείας. Μέσα από αδιαφανείς και άμεσες διαπραγματεύσεις με τους «ιδιοκτήτες – καταπατητές» τους. Χωρίς τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, για τον έλεγχο του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και τον καθορισμό τιμής μονάδας που να διασφαλίζει τα οικονομικά συμφέροντα των δημοτών. Χωρίς ένα συνολικό επεξεργασμένο πρόγραμμα για πράσινο και ελεύθερους χώρους στις δεσμευμένες περιοχές. Για να ρίξει έτσι στάχτη στα μάτια των κατοίκων και να συγκαλυφθούν τα μεγάλα σκάνδαλα και οι συμπαιγνίες με τη μαφία των καταπατητών – κατασκευαστών, που λυμαίνονται την περιοχή και έχουν κάνει αβίωτη και αποπνικτική την πόλη μας.

Με όλα αυτά η δημοτική αρχή:

• Αφήνει στο απυρόβλητο πάνω από 80 και από χρόνια δεσμευμένους χώρους, χωρίς την ελάχιστη πρόνοια – πρόβλεψη για την απαλλοτρίωση και αξιοποίησή τους ώστε να πάρει κάποια ανάσα το Περιστέρι.
• Δεν λέει ούτε λέξη για τον παραπέρα εντοπισμό και απαλλοτρίωση παράνομα κατακρατούμενων εκτάσεων από γνωστούς μεγαλοϊδιοκτήτες καταπατητές. Θέλει έτσι να προχωρήσει και σε άλλες «άμεσες διαπραγματεύσεις» για το καλό του Δήμου;;;
• Αυτή η «πράσινη πολιτική» του Δημάρχου» δεν προβλέπει το παραμικρό για τα 4.000 στρέμματα στο Ποικίλο Όρος και τα 3.500 στρέμματα εντός σχεδίου πόλης στο Περιστέρι που διεκδικεί καταχρηστικά η Μονή Λαμίας. Όσο για τις 24 πλατείες – Ο.Τ. που κέρδισε η Μονή δικαστικά – άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!!!
• Ακόμα παρακάμπτει για άλλη μια φορά την άμεση απομάκρυνση του Εκθεσιακού Κέντρου, του κακόγουστου, όπως οι ίδιοι παραδέχονται. Αντί γι’ αυτό ξανάφτιαξαν τις στέγες του διασπαθίζοντας το δημόσιο χρήμα! Το γκαράζ δεν απομακρύνεται! Το νεκροταφείο καλά κρατεί! Και όλ’ αυτά ενώ ΒΑΣΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Με την αξιοποίηση των «Ζουμπουλιών» για υψηλής βλάστησης πράσινο και μόνο. Ιεράρχηση της αγοράς γης με τους ξεκαθαρισμένους χώρους όπως είναι πχ. οι χώροι γύρω από το Άλσος , το κτήμα Πουλή κ.α.
• Η «πράσινη» αντεπίθεση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. δεν συνοδεύεται επίσης από καμιά πρόταση και σχεδιασμό για την αξιοποίηση της βιομηχανικής περιοχής και του Ελαιώνα για την περιβαλλοντική και πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης μας.

Το γεγονός ότι η αγορά των 7 ακινήτων δεν πέρασε τελικά από το Δ.Σ. ήταν αποτέλεσμα του ολοφάνερα δημαγωγικού και ασύμφορου για τους περιστεριώτες χαρακτήρα της. Όσοι αντίθετα, όπως η παράταξη του ΣΥΝ, την ψήφισαν για να «ξεκινήσει επιτέλους κάτι στο Περιστέρι» όπως δήλωσαν, δεν έκαναν άλλο απ’ το να προσφέρουν ακόμα ένα «φύλο συκής» στην αντιλαϊκή πολιτική του Δημάρχου και μια κακή υπηρεσία στους περιστεριώτες.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ!

Τώρα είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στη συγκρότηση Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων (Επιτροπές κατοίκων, σύλλογοι, που να είναι ανοικτή ακόμα και στις δημοτικές παρατάξεις) για την εκτίμηση της κατάστασης μετά την πρώτη αυτή ΝΙΚΗ που κατακτήσαμε, για την κλιμάκωση της πάλης με Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές.

• Για ένα Άλσος πραγματικό πνεύμονα, φροντισμένο και αντάξιο της πόλης και των αγώνων μας!
• Για να αρχίσει άμεσα να πρασινίζει το Ποικίλο όρος!
• Για τον σχεδιασμό της αξιοποίησης όλων των δεσμευμένων χώρων και τον εντοπισμό και άλλων σύμφωνα με τις ανάγκες των διαμερισμάτων και των κατοίκων τους. Οι κανόνες που θα διέπουν το σχεδιασμό σε όλες τις κλίμακες, να γίνουν φιλικοί προς το περιβάλλον.

ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ:

· Η ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠ’ ΤΑ «ΖΟΥΜΠΟΥΛΙΑ» – Η ΦΥΤΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΠΡΑΣΙΝΟ – Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ !!!

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΝΟΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΑΓΩΝΑ!